ที่วัดดอยธรรมเจดีย์ ห่างจากตัวเมืองยี่สิบยกว่ากิโลเมตรไปตามถนนที่ไปอำเภอนาแก แยกจากทางใหญ่เข้าไป6 กิโลเมตร อยู่ในพื้นที่กว้างเป็นร้อย ๆ ไร่ ด้านหน้า และด้านข้างที่ติดถนนมีกำแพงล้อมรอบ แต่ด้านในโล่ง มีเพียงอาคารเอนกประสงค์ที่พระท่านใช้ประชุม ฉันอาหาร และร่วมสวดมนต์ ตลอดจนทำสมาธิก่อนไปโปรดสัตว์ยามเช้า
เที่ยงกว่าเล็กน้อยผมขับรถเข้าไปจอดที่ลานหิน ใกล้ ๆ อาคารเนอกประสงค์โล่งทั้งชั้นล่าง และชั้นบน เดินลงจากรถเพื่อจะไปถ่ายภาพพระนอนด้านบน โดดเด่นอยู่ท่ามกลางกุฎิเล็ก ๆ เรียนงรายไม่กี่หลัง มีเพิงหินเป็นมุมสงบสำหรับนั่งสมาธิปฎิบัติธรรม
ตั้งแต่เดินลงจากรถก็เห็นพระหนุ่มรูปหนึ่งเดินปรากฎที่ชั้นล่าง เพือ่อไถ่ถาม มาจากไหน จะถ่ายรูปหรือ ผมแจ้งว่าเคยมาพักปฎิบัติธรรมที่นี่ 2 คืน เมื่อหลายปีก่อนเมื่อลูกชายเพื่อนรุ่นพี่มาบวช จำได้ว่าบริเวณด้านบนมีอุโบสถ และมีพระนอน ผมจะขอถ่ายภาพพระนอนครับ
ท่านก็ชี้ไปท่ทางขึ้น เป็นทางเหมือนโขดหินในป่าทางอีสาน เดินขึ้นไปพบกระรอกมันทำท่าตื่น ๆ ร้องเสียงดังบอกพรรคพวกว่ามีผู้บุกรุก
ไม่เห็นพระสักรูป ไม่ทราบว่าเงียบสงบอยู่มุมไหน ?
สังเกตให้ดี ๆ มีภาพหนึ่งมีกระรอกเดินอยู่ท่บันไดหิน ลองคลิ๊กที่ภาพจะเห็นว่ามันกำลังร้องเสียงดัง
ถ่ายภาพแล้ว ก็เดินลงมาเห็นพระหนุ่มอีกรูปหนึ่งกำลังกวาดรอบ ๆ กุฎิ อยู่ด้านล่างลงไปใกล้ ๆ ลานกว้างเชื่อมกับลานเอนกประสงค์
เงื่อนไขของผู้มาที่นี่คือต้องเงียบสงบ เพื่อให้ความสงัดเป็นผลดีต่อการปฎบัติธรรมของพระสงฆ์ทั้งหลาย
ที่นี่คือวัดป่าของแท้ หากท่านมีโอกาสได้มาปฎิบัติธรรมจะทราบซึ้งว่า วัตรปฎิบัติที่เคร่งครัดนั้นมีผลต่อการรักษาศีล และปฎิบัติธรรมขนาดไหน ?
ต้องค่อย ๆ ขับรถเข้าไปนะครับ
