ขนส่งมวลชน ในกทม. ระบบดีเยี่ยม แต่บรรยากาศข้างถนนย่ำแย่ !!
*********************************************************************************
11 โมง วันท่ี 13 มิ.ย.2550 ท่ีผ่านมาผมเดินทางไปงานเปิดตัวรถมาสด้า 3 รุ่นปรับโฉมใหม่ท่ี ถนนสุขุมวิท 11 ด้วยระบบขนส่งมวลชน จอดรถไว้ท่ีบ้าน
เริ่มจากนั้งมอเตอร์ไซค์รับจ้างป้ายเหมืองออกมาปากซอยรามคำแหง 68 ค่้าโดยสาร 8 บาท แล้วขึ้นรถบัสปรับอากาศสีส้มของ ขสมก. จากบางกะปิ ไปท่ีสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินศูนย์วัฒนธรรรมฯถนนรัชดา 20 บาท
จากนั้นเดินลงไปต่อรถไฟฟ้าใต้ดิน 3 สถานี 20 บาท ไปสุขุมวิทใกล้ ๆ ซอย ประสานมิตร แล้วเดินข้ามซอยอโศกเบียดแทรกร้านค้าบนฟุตบาทท่ีระเกะระกะทั้งซ้ายขวา มีรถเข็นของท่ีเตรียมไปวางแผงนำหน้าไปเป็นบางช่วง ต้องแอบชิดหลังครูดไปกับร่มกันแดดบ้าง กล่องบรรจุสินค้าบ้าง โดยมีนักท่องเที่ยงบางคนช่วยเคลื่อนย้ายสิ่งกีดขวางให้แม่ค้า
ใช้เวลาทั้งติดบนรถเมล์ปรับอากาศ เดินขึ้น ๆ ลง ๆ สถานีรถใต้ดิน และเดินเบียดหลบหลีกสิ่งกีดขวางถึงเป่าหมาย 13.30 น.
การผจญกับฟุตบาทแถวนี้นับเป็นวิวเป็นบรรยากาศเดิม ๆ เกิน 20 ปีแล้วท่ีสุขุมวินย่านนี้มีร้านขายของบนฟุตบาท
เป็นบรรยากาศท่ีคุ้นเคยเนื่องจากตอนเด็ก ๆ อยู่บางจากต้องนั่งรถเมล์ขาวนายเลิศ สาย 48 (บางจาก-วัดโพธิ์) ราคา 50 สตางค์ตลอดสาย ผ่านแถวนี้วันละ 2 รอบเช้าเย็นเพื่อไปเรียนหนังสือย่านสยามสแควร์กว่า 5 ปี รถเมล์สมัยนั้น ไม่ว่าสายไหน 50 สตางค์ และมียุคหนึ่ง พ.ศ.2518 สมัยรัฐบาลพรรคกิจสังคม มี มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช เป็นนายกฯ มีรถเมล์นักเรียน ขึ้นฟรีอีกด้วย
**************************************************************************************
เมื่อเสร็จงานก็เดินไปขึ้นรถไฟลอยฟ้าสถานีนานา ไปลงท่ีหมอชิต 40 บาท แล้วขึ้นเท็กซี่ไปซอยโชคชัย 4 ไปเที่ยวสำนักงานใหม่ของนิตยสาร CAR 4 YOUR
อ้อขากลับมีเพื่อนวัยสะรุ่น(เดอะ) คุณพี่ปีเตอร์ เจ้าของ นิตยสารชื่อฝรั่งเหมือนนิกเนมเจ้าของ
พี่ปีเดอร์จ่ายค่าแท็กซี่เกือบร้อยบาท
ท่ีซอยรวมโชค ออฟฟิชใหม่แอร์เย็นเฉียบ มีคอมพิวเตอร์เรียงรายใหม่เอี่ยม พร้อมพนังงาน 7 คน เป็นการเริ่มต้นใหม่อีกครั้งท่ีน่าสนับสนุน
โดยฉบับต่อไปจะวางแผง เดือนสิงหาคมนี้ ช่วยอุดหนุนกันหน่อยก็แล้วกันครับ
จากนั้น ก็ขึ้นแท็กซี่ไปย่านลาดปลาเค้า 70 บาท ไม่ลืมแวะส่งคุณปีเตอร์ไปรับรถท่ีซ่อมไว้ เนื่องจากถังน้ำมันมันมีขี้ผงเยอะ ไปอุดตันระะบบจ่ายน้ำมันจึงสตาร์ตไม่ติด
****************************************************************
การเดินทางด้วยขนส่งมวลชนวันนี้ สะดวกสบายกว่าแต่ก่อนมาก มีรถปรับอากาศเย็นสบาย ไม่ต้องห้อยโหนอย่างสมัยเด็กๆ ท่ีรถเมล์แน่นจนล้นออกมาตรงประตู เหมือนบรรยากาศประเทศอินเดีย
มีรถแท็กซี่ปรับอากาศใหม่เอี่ยม ไม่เหมือนยุคเก่า ๆ ท่ีแท็กซี่สุดโทรมระดับต้องเอาเชือกมัดประตูไว้ในบางคัน และไม่มีแอร์ ลงจากแท็กซี่สมัยก่อนเหงื่อท่วมตัว เนื่องจากรถติดมากกว่ายุคนี้ เนื่องยังไม่มีระบบทางด่วน ไม่มีระบบสะพานข้ามแยกเหมือนปัจจุบัน
นับว่ามีความเปลี่ยนแปลงท่ีดีขึ้นในรอบ 30 ปีท่ีผ่านมากรุงเทพฯเติมโต
จนคนอาศัยอยู่บางท่ีก็แปลกหูแปลกตาไป
แต่สิ่งท่ีไม่เปลี่ยนแปลงคือระเบียบวินัยบนฟุตบาท
ร้านค้าแผงลอยท่ีเกะกะอย่างมโหราฬ เกะกะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ แปรผันไปตามจำนวนนักท่องเที่ยว
ไม่วา่สผู้ว่ามาจากพรรคการเมองไหนก็ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ !?
และไม่ใช่มีปัญหาเฉพาะตรงนี้ ทุกแห่งหนในประเทศไทยยังมีภาพแบบนี้เสมอ โดยเฉพาะเมืองท่องเที่ยว
ท่ีนนทบุรีก็ร้ายแรงขนาดสร้างเพิงกึ่งถาวรยึดทางเท้ากันเป็นล่ำเป็นสัน
***********************************************************
วันนี้ ปี 2550 หากจะลองใช้ระบบขนส่งมวลชนดู ก็จะเป็นการเดินทางท่ีทันสมัย แต่วิวรอบด้านก่อนถึงเป้าหมายรุงรังไปหน่อย
โดยเฉพาะเมื่อลงเดินเท้าจากซอย 23 ไป ซอย 11 ท่ามกลางสิ่งกีดขวาง นี่มันเป็นบรรยากาศประเทศด้อยพัฒนาชัด ๆ
เสียดายระบบขนส่งมวลบน บนดิน ใต้ดิน และรถบัสท่ีทันสมัยต้องเคลื่อนผ่านวิวอันรุงรังเหล่านี้จริง ๆ !!
